Waarom Nee Zeggen ook Liefde Is voor je Kind

Waarom Nee Zeggen ook liefde is voor je kind

Waarom gezonde grenzen onmisbaar zijn in de relatie met je kind

Grenzen.
Voor veel ouders een gevoelig thema.
Je weet dat ze belangrijk zijn.
Je wilt je kind niet tekortdoen.
Je wilt geen strijd.
En misschien twijfel je regelmatig:
Stel ik ze te streng? Of juist te slap?

Het goede nieuws: grenzen zijn geen muren.
Ze zijn richtingaanwijzers.
Voor je kind – én voor jezelf.

Waarom grenzen belangrijk zijn

Een gezonde grens is geen afwijzing.
Het is juist een liefdevolle begrenzing die helpt om veiligheid te bieden.
Kinderen hebben grenzen nodig om zich te kunnen ontwikkelen binnen heldere kaders.

Een grens geeft structuur en duidelijkheid.
Het laat een kind voelen: jij houdt het overzicht, jij bent beschikbaar.
Pas dan kan het zich echt ontspannen en kind zijn.
Vrij zijn binnen de veilige bedding van jouw aanwezigheid.

Te veel grenzen: verstikking en controle

Soms worden grenzen ingezet om gedrag te beheersen.
Dan worden ze strak, streng of onwrikbaar.
Er is weinig ruimte voor gevoel of onderhandeling.

Een kind leert dan vooral:
“Ik moet me aanpassen om goed genoeg te zijn.”
“Er is weinig ruimte voor wat ik voel of wil.”

Dit kan leiden tot opstandigheid of juist tot aangepast, stil gedrag.
De verbinding komt onder druk te staan.

Te veel grenzen verstikken.

Te weinig grenzen: onveiligheid en verwarring

Aan de andere kant kan het zijn dat je grenzen juist uitstelt of verzacht.
Je wilt voorkomen dat je kind overstuur raakt.
Je legt veel uit, stelt uit, geeft toe.

Dat lijkt misschien liefdevol.
Maar het geeft je kind weinig houvast.

Zonder duidelijke begrenzing moet een kind het zelf maar uitzoeken.
En dat voelt vaak onveilig.
Een kind voelt feilloos aan of jij stevig staat.
En als dat wankelt, wordt het kind onbewust groter dan nodig is.

Te weinig grenzen verwarren.

Wat is een gezonde grens?

Een gezonde grens is voelbaar en eerlijk.
Niet hard. Niet vaag.
Duidelijk, en met verbinding.

Het klinkt bijvoorbeeld zo:
“Ik snap dat je dit graag wilt. En het antwoord is nee.”
“Je mag boos zijn. En ik blijf bij mijn grens.”
“Dit voelt voor mij niet goed, dus ik doe het niet.”

Het voelt als:
Duidelijkheid zonder afstand.
Liefde zonder opoffering.
Ruimte voor jouw behoefte, zonder dat je je kind buitensluit.

Waarom is het soms zo moeilijk?

Grenzen stellen vraagt dat je jezelf serieus neemt.
Dat je durft te voelen wat voor jou klopt.
En dat je je kind niet alleen begeleidt in gedrag, maar ook in emotie.

Dat kan spannend zijn.
Vooral als jij vroeger weinig ruimte voelde voor je eigen grenzen.
Of als je bang bent dat jouw nee onveilig voelt voor je kind.

Toch is het tegenovergestelde waar.
Juist een duidelijke grens geeft veiligheid.
Een kind hoeft geen verantwoordelijkheid te dragen die bij de ouder hoort.
Jij draagt jezelf. En daarmee ook het kind.

Wat helpt?

– Sta stil bij wat jij voelt. Je lijf weet vaak eerder dan je hoofd dat er een grens nodig is.
– Wees helder en aanwezig. Je hoeft niet alles uit te leggen.
– Blijf mild voor jezelf als het niet meteen lukt. Grenzen leren voelen is een proces.
– Vertrouw erop dat je kind je grens aankan – als jij erbij blijft.

Tot slot

Grenzen zijn geen beperking.
Ze zijn de bedding waarin vrijheid kan ontstaan.

Pas als jij durft te gaan staan voor wat klopt voor jou,
kan je kind leren hoe het zichzelf mag zijn –
binnen liefdevolle, duidelijke kaders.

Kind als spiegel betekent ook:
Welke ruimte geef ik, en welke richting durf ik aan te brengen?

In onze trainingen sta je stil bij jou grenzen en begrenzen op een lichaamsgerichte en speelse manier. Lijkt je dat wat? Meld je dan hier aan of lees meer over de training Kind als Spiegel.